Sen kaybettiklerin hatrına bu yangındasın, bu çukurun en tumturaklısı olma sıfatını borçlandın 4yetmişbeş yaşındayken boynundaki halata, baykuşum, gözünü alamadığın her kapının yolcusu olduğunu zannetmeyi bırak. Sen yollara layıksın, eşiklere değil.
Ben mürekkebi tırnaklarıma kazıdım sanarken son zamanlarda tek bir kelime dahi uğramıyor parmak uçlarıma. Neyin alacağı bu, neresini kırdım da parça parça dökülmekten kendini alamadı bilemem ama kırıntıların ihtimaline bel bağlamaktan öteye geçememek marşım oldu artık.