sanki bütün tırnaklarını dibinden kesiyorsun, o sızı bu. ve bunu hiç parmağı olmayan birine anlatıyorsun ve anlamasını bekliyorsun. seni yaralarınla nasıl sevdiysem beni sızılarımla öyle seversin sanmıştım, ve daha dün gece bu öyle kötü bir masal değil diye gülümsemiştim, çünkü bu kez neden olmasın demiştim ben defalarca, defalarca neden olmasın diye aynada yüzümle kavga etmiştim, şu ekrana bir bak, sonra şu gözlere, böyle gülmeye alış demiştim çünkü insan gülecekse böyle gülsün, çünkü insan bir kez olsun gülecek ve böyle gülsün, çünkü inanmak, çünkü inanmak ve inanmak.

sana kazaklar beğenmiştim. yürürüz diye yolları ezberlemiştim ve bir aralık sağımı solumu bile öğrenmiştim, biraz kopya, biraz yardım, birçok şeyi babama sormuştum mesela, şu hırka bu pantolonun üstüne oldu mu demiştim, baksana, çok sevdiğin birine giderken ne alınır, hangi eldivenlerim güzel ve ellerim de güzel aslında. ellerin de. bir suçsa en çok kardeşimi ortak etmiştim, oysa biz uzun zamandır böyle karşılıklı gülmemiştik mesela, bu sevgiye de seni dahil etmiştim. birazdan affedecek gibiydim, önce kendimi ve sonra bütün beyaz ışıkları, üç tel umut koptu lafı bile olmaz diyecektim, en güzel yerindeydim, saat çaldı, kapı çaldı, telefon çaldı, bir yerde bir şey çalındı, bir yerimden kırıldım, hiç beklemediğim. kaçıncı kez uyandım, ben artık sayamıyorum diye ağladım.

senden, bundan böyle hiçbir güzellik istemiyorum, çünkü az evvel arkama baktım, insana ayağını sürüdüğü halı bile acıyormuş gibi gelir mi, bana böyle verdin, sonra böyle aldın, burada sırtımı gösteriyorum. o kambur hiçbir zaman unutmayacak. çok güzel bir rüyaydı diyecek belki, çok kısaydı, kırgın değilim bile diyecek ama inanmak yok. omurgamdaki eğrilik bilir ki artık inanmak yok. çünkü güzellik kazandı ve öldü, artık bahara bahçeye inanmak yok. gelincikler ne güzel kırmızıydı. hepsini kopardılar, artık yok. bir şeyi bile sevmek yok.

sana kazaklar beğenmiştim. keşke burada kalsaydı, bir nokta insana bu kadar mı ağır gelir, bunu da buraya bırakıyorum, vakitsiz, çok vakitsiz her şey, bırakıyorum.