7 şubat,

on ikinci yaşın kutlu olsun. çocukluğumuza dönseydik şayet aklıma minik bir kutlama günü geliyor.

sabah ilk iş kapına gelir, kaçırırdım seni. o gün sadece senin sevdiğin şeyleri yer, sevdiğin oyunları oynardık. bir ara mutfağa sokardım seni. glütensiz pasta yapmaya çalışırdım. sen de o sırada motor oyununu oynardın. sonra portreni çizmeyi denerdim. gününü herkesten ve her şeyden uzakta geçirmen için elimden geleni yapardım. minik çadır kurup sabaha kadar hikayeler anlatır, seni de dinlerdim. belki şarkı yazardık, kaygısız ve sonsuz bir dünyadaymışız gibi.

güzel olmaz mıydı?