— ["yüreğimiz acıdığında ne yapıyoruz" diye sordu çocuk.

"arkadaşlıkla, ortak gözyaşlarıyla ve zamanla sarıp sarmalıyoruz, mutlu ve umutlu uyanana kadar da bekliyoruz."*]

— ["söylediğin en cesurca şey neydi?" diye sordu çocuk.

“yardım et” dedi at.*]

— ["bence herkes yuvasına dönmeye çalışıyor, o kadar." dedi köstebek. yuva her zaman bir yer olmak zorunda değil, değil mi?*]

— [düştün, ama yanındaydım.*]

— ["yaptığın en iyi keşif neydi?" diye sordu köstebek.

"bu halimle yeterli olduğum," dedi çocuk.*]

— [“başka bir öğüdün var mı ?” diye sordu çocuk.

“ne kadar değerli olduğunu, sana nasıl davranıldığıyla ölçme,” dedi at.

"şunu hep hatırla: değerlisin, önemlisin, seviliyorsun ve bu dünyaya başka kimsenin katamayacağı bir şey katıyorsun.”]

— [bu fırtına da geçer.*]

— ["bazen," dedi at.

"bazen ne?" diye sordu çocuk.

"bazen kalkıp devam etmek bile cesurca ve muhteşem.*]

— ["bazen hepinizi sevdiğimi söylemek istiyorum," dedi köstebek.

"ama zorlanıyorum."

"öyle mi?" dedi çocuk.

"evet, o yüzden hepinizin burada olmasına seviniyorum gibi bir şey söylüyorum."

"tamam," dedi çocuk.

"hepimizin burada olmasına seviniyorum."

"biz de senin burada olmana çok seviniyoruz."*]