Dear Nanay,

Muli, ako ay sumusulat.

Napapansin ko na nahihirapan ako sumabay sa trabaho sa kasalukuyan. Umaangat muli ang pakiramdam at kaalaman na...baka hindi na ito para sa akin, kahit hndi pa malinaw ang mga susunod na hakbang at nais patunguhan.

Ano bang kinakatakot ko sa pag-alam ng kung anong gusto ko? Natatakot akong mapagtanto na hindi ito yung nais ko. Na wala ako sa landas patungong mga pangarap ko. Na ako ay napalihis, at kailangang umalis ngayon sa kung nasaan (mula sa kung ano ang kumportable) para maiayon ang direksyon patungong nais kong patunguhan.

Nanay, ang tila mahirap sa pag-amin ng nais kong patunguhan...ay yung iniisip ko kasing imposible. Tila imposible dahil tila bawal pangarapin ang ganun, bawal hangarin ang ganung imahe ng kinabukasan para sa sarili ko.

Dahil masyadong simple? Dahil masyadong makasarili?

Ang dami pa palang nakasabit na mga 'sugat' sa Pangarap ko.

Alam mo Nanay, gusto kong tumira sa bukid. Gusto kong tumira sa mapayapa, sa tahimik, sa kung saan mabagal ang daloy ng buhay ~ yung tugma sa daloy ng Iyo. Sa malapit sa simoy ng dagat at yakap ng hangin, sa malapit sa piling ng lupa at kalong ng mga halaman.

Nanay, imposible ba ang gusto ko? Pakiramdam ko nangungulila ako sa Yapos mo.

Hindi na sapat ang saglit na kapiling ka.

Ang nais ko sa araw-araw ay maghapon kang makasama, makayakap, makantahan/awitan, maalayan, ang maglaro sa bisig mo. Magsalo at magdiwang sa pagmamahalan nating dalawa...

Hindi ko iyon mahanap at makuha sa trabaho ko.

kahit wagas ang pagsasalo natin tuwing umaga sa hardin katabi ng aming bahay, nabibitin sa maghapon na nawawalay sa iyo.

__

When I think about the future, the plans 'laid out', etc. A part of me whispers, all of it doesn't matter. Because they haven't happened yet. You can still change the course of the future.

You just have to decide.

You worry that you will be tied to your work because of a trip that will bind you contractually...well, you can express now that you're not going. Or you can mentally prepare that you will stay for the rest of the year and then leave next year.

Either way is okay, to be honest, Aien. Either way, you will be fine. It will just take a different course of events.

It's like a...choose your own adventure novel. Each decision brings you a different set of experience, and if you were to move through it from an Awareness that doesn't attach, either doesn't matter.

Though yes, it would be good to discern which path feels good, feels better, feels lighter, feels more joyful.

Imbitasyon ng Panimula ✨

• Paano mo maaring unti-unting diligan ang pangarap na ito? :)
• Kung kunyari kada weekend ka lang libre, paano mo mailalaan ang wknds mo para dito? O kaya ang mga oras pagkatapos ng opisina o bago magsimula?
• Anong mga hakbang ang kinakailangan para makatungo dito? Unti-untiin. A reminder: the small steps build-up, my love. Trust the process.

Some steps I can think of to get the ball rollin:

• Research, keep the fire of your dream alive. Look at your options and the possibilities. Get to know your playground. No need to pressure to yourself to make the move immediately. Just observe how you feel when you're looking at the possibility.
• Weave a Dream Book / Board. Gather pieces that embody your dreams and put them on a wall or a diary. Gather leaves, pieces of Mother, take Her with you.
• What work options will allow you stay home more + also, have more flexibile work hours? More personal free time, then intentional labor for/of love?
• You worry aboout your background not relating to the line of work you want to do (work close with nature, service/soul oriented, etc.) - how can you gain skills / experience? Volunteer, look up workshops, etc.
• You were considering working at Assumption partially? Check your options / possibilities there. ✨
• The Breathing Exercise you want to offer during weekends at Sunrise, maybe that's a start too. :)

Trust the process, my love.

You are already building the dream. 🌹